Dit boek is zowel wat de tekst als de illustraties betreft: uitmuntend. Heel vaak zijn kerstverhalen, zeker kerstverhalen waarin dieren een hoofdrol spelen, erg zoetsappig. Dit is hier niet het geval! De tekst vertelt in een heldere en mooie taal en in eenvoudige maar niet kinderachtige bewoordingen de avonturen van drie muizen die door het raam van een huis een kerstboom zien staan en zelf ook zo'n boom willen in het bos. In de schuur, in verlaten nesten, in de wintervoorraad van de vos, aan de halsband van een poes vinden ze spulletjes om die boom te versieren. Het vreemde van die zoektocht zit in het feit dat telkens de muizen iets zien waarvan zij denken dat het dienstig kan zijn voor hun kerstboom, dat spulletje aan iemand blijkt toe te behoren. En telkens klinkt dan in de tekst: "maar misschien omdat het Kerstmis was, of misschien omdat hij/zij dacht aan...". Dan schenkt de eigenaar het spulletje aan de muizen. Zelfs als die eigenaars in het normale leven erg graag muizen lusten. Dat zoiets kan gebeuren wordt ook in de hand gewerkt door bescheiden houding die de muizen tegenover de rechtmatige eigenaars innemen. De muizen schijnen hun plaats te kennen en willen niet pikken wat hen niet toebehoort. Uiteindelijk vinden de muizen een grote spar in het bos en versieren die met de gevonden materialen. Maar het resultaat is erg teleurstellend tot mama muis de muizen midden in de nacht wakker maakt om hen iets te tonen. Ze komen vele dieren tegen die allemaal dezelfde richting uitgaan. Het was gaan vriezen en de ganse boom was bedekt met een zilverachtig laagje dat glansde in het licht van de sterren. "En misschien omdat het Kerstmis was, zaten alle dieren rustig en in vrede bij elkaar".

De illustraties zijn hartverwarmend en de muizen nemen heel vaak voor jonge kinderen herkenbare menselijke houdingen aan. Denk aan handen op de rug, wenken naar elkaar, giechelen met elkaar, angstig wegkruipen... Alle bladzijden zijn in een soort sterrenhelder nachtblauw gedompeld met daarin de oplichtende accenten van de dieren, de bomen en de spulletjes die de muizen vinden. En voor de jonge lezers en kijkers komt de climax werkelijk op de voorlaatste en de laatste bladzijde. De illustrator heeft daar gebruik gemaakt van gouden glitters en sterretjes waardoor de boom net een echte kerstboom lijkt. Er zijn veel prentenboeken rond de kerst, maar dit prentenboek is er één uit de duizenden. [Hilde Debacker] Verberg tekst

Mira Muis gaat met haar broers en zusjes op pad om (moeizaam) spullen te zoeken voor hun kerstboom en ontmoeten zo allerlei andere dieren. Het is al donker als ze uiteindelijk op een plek, diep in het bos, ook een grote dennenboom zien, die ze met de verkregen spulletjes versieren als kerstboom. Het resultaat is echter teleurstellend en treurig gaan ze naar huis. Maar 's nachts doet de vorst zijn uiterste best, zodat hun boom fonkelt met sterren, bewonderd door alle dieren in vrede bij elkaar. Aan de hand van talrijke paginagrote en kleinere illustraties in overwegend blauwe, grijze, bruine, rode en groene tinten wordt dit profane kerstverhaal verteld, ondersteund door een goed lopende tekst (in de verleden tijd) in korte zinnen met dialogen, die zich goed lenen tot voorlezen. Mimiek en emoties van met name de muisjes zijn treffend verbeeld. In illustratie en tekst ontbreekt niet een zekere humor en middels zilveropdruk is de laatste illustratie van de kerstboom een schitterend plaatje. Helaas zijn dieren en dingen veelvuldig gedeeltelijk weergegeven. Het aandoenlijk tafereeltje op het omslag is uitnodigend Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Het is Kerstmis en Mira de muis wil net zoals de mensen een kerstboom. Samen met haar broers en zusjes gaat ze op zoek naar spulletjes om haar boom te versieren. Ze vinden veel maar telkens blijken het voorwerpen te zijn die iemand anders toebehoren. Alhoewel ze eigenlijk liever op muizen jagen, willen zowel de hond als de ekster, de kat en de vos de muizen wel iets geven. Wellicht omdat het Kerstmis is. Wanneer de boom uiteindelijk klaar is, ziet hij er toch niet uit zoals gehoopt en teleurgesteld gaan de muizen naar huis. In het midden van de nacht worden ze door hun moeder gewekt. Groot is hun verbazing wanneer ze zien hoe de dieren hun boom verder hebben versierd. De boom glanst en flonkert en het lijkt wel of hij zelfs de sterren in zijn takken heeft gevangen. En misschien omdat het Kerstmis was, zitten de dieren rustig en in vrede bij elkaar. Winterse aquarellen die vaak een hele bladzijde vullen zorgen voor de sfeer van dit vriendelijke verhaal. De grote blikvanger en aantrekkingspool wordt wellicht gevormd door de laatste pagina. Daarin tooien echte flonkerende lichtjes de boom. Na twintig minuten gaan ze automatisch uit.

Verberg tekst