Monstervervalsing
×

Monstervervalsing
Besprekingen
De Tweede Wereldoorlog was nauwelijks begonnen toen de top van nazispionage en -financiën verzamelde in een vergaderzaal van het Finanzministerium in Berlijn. Het plan dat ter tafel kwam, was gewiekst, gedurfd en vrij eenvoudig wat betreft de uitvoering. De Reichsbank zou overgaan tot het drukken van valse Britse bankbiljetten ter ondermijning van de Britse economie. Het idee was niet bijzonder origineel, want vergelijkbare plannen waren al eerder in de geschiedenis opgevat. Maar anno 1940 zou het met de vrijwel onbeperkte technologische middelen van Hitlers oorlogsmachine kunnen worden aangewend op een manier die in het verleden onmogelijk was.
Dit plan, later bekend onder de codenaam 'Operatie Bernhard', werd uitgevoerd van 1942 tot 1945. Er werden voor miljarden Engelse ponden vervalst, waarbij men een beroep deed op gespecialiseerde valsemunters. De ervaringen van de groep krijgsgevangenen in Barak 19 van het concentratiekamp Sachsenhausen die deze klus moesten klaren, vorm…Lees verder
Dit plan, later bekend onder de codenaam 'Operatie Bernhard', werd uitgevoerd van 1942 tot 1945. Er werden voor miljarden Engelse ponden vervalst, waarbij men een beroep deed op gespecialiseerde valsemunters. De ervaringen van de groep krijgsgevangenen in Barak 19 van het concentratiekamp Sachsenhausen die deze klus moesten klaren, vorm…Lees verder
Copyright (c) Vlabin-VBC
Tijdens WO II, van 1942 tot 1945, lieten de Duitsers een gigantisch aantal valse Engelse ponden drukken. ‘Operatie Bernhard’ stond o.l.v. SS-officier Bernhard Krüger en was onderdeel van een plan om de Engelse economie te ondermijnen. Het valse geld werd gemaakt door zo’n 140 concentratiekampgevangenen (drukkers, graveerders, typografen, fotografen, boekhouders, enz.), daartoe samengebracht in Barak 19 in kamp Sachsenhausen. De gevangenen stonden voor een duivels dilemma: hoe sneller zij werkten, hoe beter de behandeling was, maar daarmee hielpen zij de Duitsers. Als zij te langzaam werkten, werden zij gedood, maar wat wachtte hen als het project klaar was? In de epiloog gaat Malkin in op het verhaal van de overlevenden. Met een overzicht van de belangrijkste personages, kaarten, zwart-witfoto’s, een notenapparaat, bronnenopgave, de persoonsgegevens van alle vervalsers, aantekeningen bij de bronnen en een register. Malkin (journalist, werkt o.a. voor Time magazine en de International …Lees verder